"Najważniejszy okres w życiu to nie czas studiów uniwersyteckich,

ale pierwszy okres, od urodzenia do szóstego roku życia.

Jest to czas, kiedy formuje się inteligencja człowieka

i nie tylko ona, ale całość jego zdolności psychicznych".

Dr Maria Montessori

 

 

„POMÓŻ MI ZROBIĆ TO SAMEMU” - według Marii Montessori istotą wychowania jest doprowadzenie dziecka do samodzielności, niezależności od dorosłych, odpowiedzialności za siebie i świat.

 

W placówkach przedszkola nr 14 przy ul. Poznańskiej, ul. Jacewskiej i ul. M Sklodowskiej-Curie funkcjonują grupy zgodnie z założeniem pedagogiki M.Montessori. Nauczyciele nie tylko posiadają wyższe wykształcenie pedagogiczne oraz dyplomy Montessori, ale przede wszystkim mają w sobie pasję, prawdziwą miłości do dzieci, są entuzjastami i profesjonalistami. Stworzyliśmy w naszym przedszkolu zespół kilku osób, dla których praca z dziećmi to źródło nieustającej radości i inspiracji.

Dzieci w przedszkolu przebywają w grupach mieszanych wiekowo i chociaż wymaga to większego zaangażowania nauczyciela, zaletami takiego rozwiązania jest szybsza i skuteczniejsza edukacja społeczna zarówno dzieci starszych jak i młodszych, szybsza adaptacja i integracja dzieci nowoprzyjętych, naturalne zaangażowanie i opiekuńczość dzieci starszych nad młodszymi (dzielenie się doświadczeniem), szybsze dostrzeżenie przez dzieci zróżnicowanych potrzeb i zasad współżycia.

 

Nasze przedszkole to specjalnie przygotowane otoczenie, do których należą:

Pomieszczenia (przestronne, pomalowane na jasne kolory sale)

Znajdujące się w nich sprzęty - niskie, lekkie regały, półki, stoliki i krzesełka, które można dowolnie przestawiać

Materiał rozwojowy Montessori oraz inne pomoce dydaktyczne wspierające rozwój dziecka - rozwojowy, ponieważ wspomaga rozwój dziecka, wszystkie przedmioty i materiał rozwojowy muszą być w zasięgu dziecięcych rąk

Osoba nauczyciela - która jest elementem i twórcą przygotowanego otoczenia. Zadaniem nauczyciela, jest wspieranie rozwoju dziecka. Nauczyciel Montessori nie tyle uczy, co podąża za dzieckiem. Pozwala dziecku samodzielnie doświadczać i próbować, w odpowiednim momencie udzielając wsparcia i pomocy, zgodnie z dewizą: „Pomóż mi zrobić to samodzielnie”. Nauczyciel jest integralną częścią przygotowanego otoczenia, będąc równocześnie jego twórcą i organizatorem. Jego działanie polega na prezentowaniu różnych sposobów działań z wykorzystaniem materiału rozwojowego. Nie zmusza dzieci do podjęcia określonego rodzaju czynności, lecz proponuje i zachęca

Materiały rozwojowe dla dzieci w przedszkolu podzielone są na kilka działów. W salach powinny znajdować się:

 

• praktyczne ćwiczenia dnia codziennego: realne przedmioty do manipulowania, które powodują usamodzielnianie się dziecka, wzrost jego koncentracji oraz precyzji ruchów,
• materiały do kształcenie zmysłów: materiał wprowadzający w świat wymiarów, kształtów, powierzchni i brył,
• materiały z zakresu edukacji językowej: wprowadzający w sztukę pisania, czytania, rozwijający mowę dziecka,
• matematyka: w przystępny, ukonkretniony sposób tłumaczący świat matematyki (działań matematycznych),
• wychowanie kosmiczne wychodzące globalnie naprzeciw zainteresowaniu dzieci otaczającym je światem: biologią, geografią, historią, nauką o Ziemi.

 

Pedagogika Marii Montessori

Maria Montessori traktowała dziecko i jego rozwój podmiotowo, a nie przedmiotowo. Liczyła się z potrzebami dziecka, nie ograniczając go zakazami czy też nakazami. Jej zdaniem dzieciństwo to bardzo ważny okres w rozwoju jednostki ludzkiej, w którym zachodzą wszystkie podstawowe procesy twórcze, nadające kształt osobowości. Wewnętrzna energia dzieci skłania je do ciągłej aktywności, nie strudzenia, poszukiwania i trwałego realizowania podjętych działań. To właśnie na tej spontanicznej i wszechstronnej aktywności dziecka Montessori oparła naukę i wychowanie.

 

Pedagogika Marii Montessori daje dziecku szansę wszechstronnego rozwoju: fizycznego, duchowego, kulturowego i społecznego, a także wspiera jego spontaniczną i twórczą aktywność.

 

Cele pedagogiki M. Montessori realizowane są poprzez pomoc dziecku w:

rozwijaniu samodzielności i wiary we własne siły,

wypracowaniu szacunku do porządku i do pracy,

wypracowaniu zamiłowania do ciszy i w tej atmosferze do pracy indywidualnej i zbiorowej,

osiąganiu długotrwałej koncentracji nad wykonywanym zadaniem,

wypracowaniu postaw posłuszeństwa opartego na samokontroli, a nie na zewnętrznym przymusie,

uniezależnieniu od nagrody,

formowaniu postaw wzajemnej pomocy bez rywalizacji,

szacunku dla pracy innych,

rozwijaniu indywidualnych uzdolnień i umiejętności współpracy,

osiąganiu spontanicznej samodyscypliny wynikającej z dziecięcego posłuszeństwa. 

 

Zadania pedagogiki M. Montessori:

uczenie przez działanie: dzieci zdobywają wiedzę i praktyczne umiejętności poprzez własną aktywność, w przemyślanym środowisku pedagogicznym, przy współpracy z nauczycielami.

samodzielność: dzieci swobodnie wybierają rodzaj, miejsce, czas i formę pracy (indywidualną lub z partnerem) przy zachowaniu reguł społecznych.

koncentracja: dzieci ćwiczą dokładność i wytrwałość przy wykonywaniu konkretnych zadań.

lekcje ciszy: dzieci uczą się współpracować w cichych zajęciach indywidualnych i grupowych.

porządek: dzieci zdobywają umiejętność przestrzegania zasad porządku w otoczeniu i swoim działaniu.

społeczne reguły: dzieci zróżnicowane wiekowo (trzy roczniki) są łączone w grupy, sprzyja to wymianie wzajemnych zdolności i umiejętności. Dzieci uczą się przestrzegać reguł: nie rań, nie niszcz, nie przeszkadzaj.

obserwacja: jest kluczem dorosłych do poznania świata dziecka. Nauczyciel z szacunkiem i uwagą obserwuje postępy i trudności dziecka, jest jego przewodnikiem.

indywidualny tok rozwoju każdego dziecka: dziecko jest serdecznie przyjęte, znajduje uwagę i indywidualną opiekę nauczyciela. Pracuje według własnego tempa i możliwości, podejmując zadania, do których jest już gotowe.

 

Zasady pedagogiczne 
Przygotowane otoczenie - sala, w której przebywają dzieci, ma pozwolić realizować ściśle określone przez Marię Montessori zasady, wpływające na rozwój dziecka:

zasada swobodnego wyboru materiału: dziecko pracuje z tym z czym chce;

zasada swobodnego wyboru miejsca pracy: gdzie chce;

zasada swobodnego wyboru czasu pracy: kiedy i jak długo chce;

zasada swobodnego wyboru formy pracy: samo lub w grupkach;

zasada porządku: wszystko ma swoje stałe miejsce;

zasada ograniczenia: materiały są w pojedynczych egzemplarzach i pojedynczych zestawach. Stosuje się je zgodnie z przeznaczeniem; dziecko pracuje tam, gdzie wybrało sobie miejsce; nie przeszkadza innym (ani dzieciom, ani nauczycielowi); jeśli coś wybrało powinno to skończyć ;

zasada izolowania trudności : jeśli, dziecko poznaje wielkości, to pracuje z odpowiednim materiałem (różowa wieża), a nie z kolorami, czy ciężarami;

zasada kontynuacji: każdy materiał stanowi ogniwo długiego łańcucha; kolejne ogniwo ma cechy poprzedniego plus dodatkową;

zasada transferu: umiejętności opanowane podczas pracy z materiałem przenoszone są na otaczające dziecko środowisko, np. składanie serwet prowadzi do nauki składania ubrań, wiązanie ramek pomoże w nauce wiązania butów;

zasada własnego działania i powtarzania: - jeśli chce skakać to skacze, chce to samo zadanie powtarzać to powtarza - rozwija się bowiem zgodnie z własnym programem wyznaczonym przez swoje zainteresowania, potrzeby i możliwości;

 

zasada samokontroli: nauczyciel nie musi oceniać, poprawiać, chwalić. Informacja zawarta w materiale pozwala dziecku samemu sprawdzić poprawność wykonanej pracy, znaleźć błąd i go poprawić.